Liefde is een groot begrip, van liefde tonen naar je ouders, vrienden, huisdieren en natuurlijk je levenspartner. De zoektocht naar een levenspartner is daarentegen niet gemakkelijk: al zijn er nog zoveel mensen op de wereld, zul je die ene persoon moeten vinden die daadwerkelijk toebehoort aan jou. Lastig.
Met een aantal relaties achter de rug te hebben die ook weer zijn gestrand vanwege verschillende redenen, voelde ik mij tijdens de zoektocht naar een nieuwe liefde veeleisend. Daarover nagedacht bleek ik niet veeleisend te zijn, maar wist ik vooral wat wel en niet zou werken voor mij. Al hetgeen wat wel en niet zou werken plaatste ik destijds in mijn profielomschrijving. Ja, online daten want elkaar spontaan tegenkomen op straat is niet meer iets van deze tijd. Uitgesloten. Een nieuwe liefde belt immers ook niet spontaan bij je aan, dus je zal moeite doen om een nieuwe liefde te vinden.
Of je echt moet 'zoeken' naar een nieuwe liefde of moet afwachten tot het moment dat er een vlam ontstaan is een discutabel punt. Sommigen zijn van mening dat wanneer je iets zoekt, je het geheid niet zal tegenkomen. Ik ben van mening dat het wel kan, mits je dat niet geforceerd doet. Liefde is investeren, ook de zoektocht naar liefde. Zo besloot ik om een abonnement op Tinder te nemen, ergens klinkt dat hopeloos maar ik vond het vooral doelloos om honderden profielen naar links of rechts te swipen terwijl je met het abonnement kan zien wie jou leuk vindt. Zo wordt het een stuk gemakkelijker gemaakt.
Liefde is dus investeren. Wanneer wij allemaal perfect waren, bestonden er geen datingapps en was niemand vrijgezel. Accepteer de mindere kanten en hecht vooral geen waarde aan 'het perfecte plaatje', zowel innerlijk als uiterlijk. Iedereen heeft wel iets. Ook eigenschappen die je niet bevalt. Negatieve punten wegen altijd zwaarder dan positieve punten, evenals dat bijvoorbeeld een negatieve opmerking veel langer in je achterhoofd blijft zitten dan een positieve opmerking. Dat is nu eenmaal zo.
Jezelf ergeren aan iemand die in jou ogen vaker rommel maakt dan jijzelf, daar kun je beter snel mee stoppen. Wie weet waar de ander zich bij jou aan ergert? Ik ruim de rommel wel op, uit liefde voor de ander. Wat velen ook maar niet begrijpen is dat verliefdheid op termijn overgaat in houden van. Verliefdheid maakt blind, houden van opent je ogen. Ook zijn er mensen die nooit ruzies hebben binnen een relatie waarvan ik van mening ben dat je dan geen goede relatie hebt: door ruzies kun je de relatie immers verbeteren en meestal is een ruzie het gevolg van iets wat niet lekker gaat op dat moment. Op dat moment ruzie maken (of hetgeen bespreken) vind ik het beste wat je kunt doen: wacht niet totdat de druppel de emmer doet overlopen waardoor de bom zal barsten. Communicatie is misschien wel één van de belangrijkste zaken binnen een relatie.
Ik zou haast een boek kunnen schrijven over de liefde, maar dat doe ik niet. Misschien ooit als onderdeel van een biografie over mijn leven. Ooit. Vele jaren ervaring in de liefde met een heleboel hoogtepunten maar ook vele dieptepunten. Toen ik nog 56 kilo extra woog, werd ik vrijwel altijd afgewezen wat nog steeds een deuk heeft in de persoon wie ik nu ben. Het zal best ooit nog eens slijten, alhoewel ik het ergens wel begrijp: dik maakt lelijk. Dat wilt natuurlijk niet zeggen dat alle dikke mensen lelijk zijn maar, slanker maakt mooier. Misschien is die verwoording beter.
Ook ben ik van mening dat je een aantal relaties moet laten stranden om ervaring op te bouwen zodat je voor de toekomst weet wat je ècht wilt. Zie het als een baan: geheid zul je nooit levenslang willen werken binnen de functie die je als 18-jarige had. Door ervaring op te bouwen weet je wat je wel en niet leuk vind, wat je heel lang zou kunnen volhouden, waar je gemotiveerd van raakt en waardoor je jezelf gewaardeerd voelt. Zo is de liefde ook.