Het levensverhaal van Vincent is erg kleurrijk, evenals zijn schilderijen. Vincent voelde zich eenzaam en onbegrepen. Daarnaast wordt het leven van Van Gogh getekend door onrust, liefdesverdriet en geldzorgen. Iets waar ik mij zeer in herken. Mijn ouders hadden vroeger schulden: alhoewel ik niets tekort ben gekomen, heb ik daar nog steeds wel geldzorgen over. Niet dat ik geld tekort kom, maar wanneer ik duizend euro aan rekeningen heb betaald voelt het alsof mijn geld nagenoeg op is. Stress. Door de geldzorgen. Onterechte stress en onterechte zorgen.
Van jongs af aan was ik dik wat heeft geleid tot morbide obesitas, een maagverkleining is uiteindelijk nodig geweest om mijn gezondheid te redden. Deze maand vijf jaar geleden, alhoewel mijn 'nieuwe' lichaam nu meer dan eigen is en ik mijn zwaarlijvige leven amper nog -zou- kunnen voorstellen, heeft 21 jaar lijden aan overgewicht voor een aardige rugzak gezorgd. De rugzak van vijftig kilo, zo zou ik het omschrijven. Deze rugzak is nu weg.
In de liefde vaak afgewezen door mijn gezondheid waar ik nu 'gelukkig' alleen nog bindingsangst en vervolgens verlatingsangst aan heb overgehouden. Mijn gezondheid is één van de oorzaken geweest. Vreemd, je wilt graag dat iemand bij je is maar ook weer niet. Tot je het onder controle hebt en het de stempel 'goed' krijgt. Drie ziekenhuizen heb ik afgelopen over een periode over drie jaar, om uiteindelijk de maagverkleining te krijgen. Het zegt veel over mijn welwillendheid en doorzettingsvermogen, maar de teleurgesteldheid was telkens enorm zwaar. Telkens weer opnieuw het traject in en tijdens vele afspraken opnieuw je verhaal moeten vertellen. Jezelf bewijzen.
Ik voelde mij tijdens mijn zwaarlijfheidsperiode al eenzaam, maar door de vele afwijzingen - ook door medisch specialisten die geen akkoord gaven voor de maagverkleining - zwaar onbegrepen. "Waarom moet mij dit nu weer overkomen? Een ander krijgt altijd alles voor elkaar", waren vaak de gedachten. Dit leidde tot het vaak kijken naar de sterrenhemel. De ster genaamd Betelgeuze is mijn favoriete ster en deze is makkelijk te herkennen: het is namelijk de helderste ster aan de hemel. Hier keek ik vaak naar, en nog steeds. Zo kwam ik tot rust.
Niet zo heel gek gezien de associatie met Vincent en sterren, dat ik er in 2018 voor koos om Vincent's Sterrennacht één op één na te laten maken. Geld speelde geen rol. Het zelfde formaat schilderij als het origineel en tevens handgeschilderd met olieverf. Identiek. Ik ben er nog steeds trots op, en dwaal nu ook vaak weg in dit schilderij. Ik voel een band met Vincent om wie hij is, de zonnebloemen en zijn Sterrennacht.
Het ultieme doel is natuurlijk ooit om het schilderij in levende lijve te zien. In het Museum of Modern Art in New York. Ooit komt die dag. En een tattoo. De naam Vincent, misschien doe ik daar ook nog wel iets mee. Ooit. Iets met kinderen. Ooit. Laten we eerst maar eens afreizen naar het Brabantse Zundert, waar Vincent is geboren.
Ik leef met de dag, gezien de maagverkleining uiteindelijk mijn gezondheid heeft gered. Om die reden doe ik ook alleen nog maar wat ik leuk vind, noem mij maar een levensgenieter. Ik werk natuurlijk wel, maar als ik mijn werk -of andere dagelijkse bezigheden- morgen niet meer leuk vind, stop ik er mee. Door te genieten creër je geluk en dat is misschien naast vrijheid en gezondheid wel de grootste en belangrijkste factor in het leven.