Ik ben er uit. Ik kan mijzelf geen homo noemen, daar er een groot verschil is tussen een homo en een man die op mannen valt. Op Facebook kun je instellen op welk geslacht je valt, waarbij er niets wordt vermeld over de categorie waar je toe behoort. Het zette mij aan het denken. Ik heb nooit gedacht dat Facebook de aanleiding zou zijn tot het oplossen van de puzzel. Niet dat ik lange tijd met mijzelf in de knoop heb gezeten of heb geworsteld om wie of wat ik ben, maar het viel mij al jaren op dat ik weinig associaties heb met de stempel ‘homo’.
Laten we voorop stellen dat ieder mag zijn hoe diegene wil zijn, en niemand daarover kritiek hoeft te leveren. Een mening hebben mag, maar het is aan jezelf om deze kenbaar te maken met mogelijke gevolgen van dien. Wanneer ik mijzelf homo zou noemen, zou dat een keuze van mijzelf zijn. Een homo brengt naar mijn inziens allerlei karaktereigenschappen met zich mee, evenals bepaalde interesses. Ik heb die karaktereigenschappen en interesses niet. Ik zie hetgeen waar je op valt als iets waar je mee bent geboren. Homo zijn is aangeleerd.
Ik heb mij nooit verbonden gevoeld met uitgaan in de gayscene, de Gaypride, muziek van Lady Gaga of Madonna, dragqueens, series als Glee of Prince Charming (Videoland) en het hijsen van regenboogvlaggen. Vijfennegentig procent kans dat ik het wijntje wat je mij zou aanbieden, niet lekker vind. Geef mij maar een biertje - het merk maakt niet uit, alle merken bier smaken wel. Extravagante types als Fred van Leer of Maik de Boer staan bekend als 'homo'. Ik ben niet extravagant. Alhoewel ik dergelijke leuke persoonlijkheden met alle liefde in hun waarde wil laten, heb ik er wel een afkeer voor dat het wordt gelinkt aan hun 'homo zijn' en waar ik mijzelf mee zou 'horen te associëren'. Nee, daar pas ik voor. Het staat te ver van mij vandaan. André van Duin en Victor Brands vallen op mannen, Albert Verlinde en Martien Meiland zijn homo. Ik verf wel mijn haar, heb mijn tanden laten opknappen en heb buiten de deur vaak een donkerdere huidskleur dan hoe ik ‘s morgens uit bed kom, maar wijt dat aan zelfrespect en verzorgend zijn. Dat anderen die 'vrouwelijke trekjes' graag linken aan het feit dat ik op mannen val, beschouw ik als klinklare onzin. Ter kennisgeving aannemen en verwerpen. Zeg dan niets.
Enfin, er zit dus een groot verschil tussen op mannen vallen en homo zijn. Wanneer je zorgzaam bent voor anderen, maakt dat je nog geen mantelzorger. Gothics, hippies en gabbers zijn ook voorbeelden van iets wat je kunt ‘zijn’. Je kiest er voor om ‘er bij te horen’. Het genre ‘happy hardcore’ heeft leuke liedjes, maar dat maakt mij niet gelijk een gabber. Er staat een liedje van Tokio Hotel in mijn favorieten op Spotify en dat maakt mij niet direct een gothic. Ik ben geboren en getogen in Almere, maar door mijn omgeving voel ik mij meer een dorpse Amsterdammer. Een groot verschil, hè?
Ik val op mannen die toevallig net als ik op mannen vallen. Ik val niet op homo’s, daar ikzelf geen stereotyperende karaktereigenschappen en interesses heb - dan zoek ik dat ook niet in een partner. Logica. Dan zou er geen klik zijn. Het moet matchen.
Bedankt Facebook.