Hoera, Valentijnsdag. Ik lijk ieder jaar met schrijven in herhaling te vallen, maar voor velen is het reden om mee te gaan in de overgewaaide trend uit Amerika. Je weet wel, het bosje bloemen dat vandaag duurder is dan op andere dagen.
Volgens mensen die zeggen daar tegen te zijn, zou het te commercieel zijn en niets met liefde te maken hebben. Psychologen denken dat dat te maken heeft met de verwachting om uit onzekerheid teleurgesteld te worden - zichzelf indekken.
Stel je toch eens voor dat je niets zou krijgen, dat zou ergens als falen voelen. Dat je misschien wel niet geliefd wordt. Ja, ik kan ergens begrijpen dat je dan uit onzekerheid jezelf indekt om teleurstelling te vermijden.
Maar, ik hecht absoluut geen waarde aan Valentijnsdag. Enerzijds vanwege de commercie, anderzijds vanwege de hoge mate van oppervlakkigheid. Conform de verwachting - een roos, chocolade of bosje bloemen.
Vandaag vind ik daarentegen wél een dag om juist te beseffen dat je geliefd wordt, door alle mensen om je heen. Ook dat is niet vanzelfsprekend. Er zijn mensen die vandaag, net als op andere dagen, niets anders zien dan de muren in huis terwijl zij op de bank letterlijk hun tijd aan het uitzitten zijn.
Liefde is niet vanzelfsprekend. Liefde is groot en breder dan alleen de liefde die je kunt krijgen (en geven) aan je partner. Denk aan je vader, schoonfamilie en vrienden.
De liefde vieren, zonder commerciële rand er omheen. Een appje sturen is gratis, hé? Met een zelfgeschreven tekst is dat nog heel persoonlijk ook. Daar kan geen roos tegenop.
Vier de liefde.