De aankondiging van Joost Klein als de Nederlandse vertegenwoordiger voor het Eurovisie Songfestival met zijn nummer 'Europapa' heeft het land flink beziggehouden. Gemengde reacties kwamen naar voren, maar vooral viel op dat velen het niet 'hun smaak' vonden, zo las ik. Tsja.
Dit fenomeen is niet nieuw: het projecteren van persoonlijke voorkeuren, smaken, keuzes en manieren op artistieke uitingen komt vaker voor. Over alles, eigenlijk.
Het lijkt wel alsof we als samenleving zijn vergeten waar het Songfestival werkelijk om draait: een viering van diversiteit, muzikaliteit en culturele samensmelting. Het is geen wedstrijd om onze persoonlijke voorkeuren te bevestigen, maar eerder een ontdekkingsreis naar nieuwe klanken, ritmes en artistieke expressies uit alle hoeken van Europa.
Joost Klein is daarvan een uitstekend voorbeeld. Zijn deelname belooft niet alleen potentie om te winnen, maar ook om het Songfestival volgend jaar opnieuw naar Nederland te halen.
Onlangs sprak ik met een bekende over Europapa. "Wat vind je van het lied van Joost Klein?" vroeg ik. De reactie was voorspelbaar: "Niet mijn smaak." Mijn antwoord daarop leek als een belediging te worden ervaren: "Wanneer we een artiest sturen met een lied dat past bij jouw smaak, eindigen we geheid op de laatste plaats."
Betekent dit dat diegene een slechte muzieksmaak heeft? Integendeel. De voorkeur van diegene gaat uit naar tijdloze parels uit de periode waarin nog 'echte muziek' werd gemaakt, zoals Boudewijn de Groot, Robert Long, André van Duin en Rob de Nijs. Maar dat is simpelweg niet het Songfestival-genre.
Wat was eigenlijk mijn reactie eigenlijk op Europapa? Vergelijkbaar met toen het nummer van Duncan Laurence werd onthuld: "Alles of niets. Joost wint, of hij haalt de finale niet."
Het Eurovisie Songfestival is een genre op zich. Van de naam, het uiterlijk tot de gemaakte videoclip, het draagt allemaal bij aan de totaalbeleving. Je hoeft niet eens op het podium te staan om impact te hebben. Het nummer van Joost heeft al een record gebroken op Spotify, als het meest gestreamde nummer op één dag in Nederland.
Daarnaast staat het hoog genoteerd bij de bookmakers. Op het moment van schrijven wordt toevallig het nieuws bekendgemaakt dat hij in de top-5 staat bij bookmakers.
Het is misschien niet de smaak van velen, maar het lijkt wel precies te passen bij de gemiddelde Songfestival-kijker. Of ik ga kijken? Dat weet ik nog niet. Waarschijnlijk wel, gezien de kans dat Joost wint. Zo niet, dan is het toch de spanning van de puntentelling die het de moeite waard maakt.